Kup czasopismo
PL EN
PRACA ORYGINALNA
Palenie papierosów wśród młodzieży w wieku 17–18 lat – skala zjawiska i jego związek z czynnikami socjodemograficznymi, rodzinnymi, uprawianiem sportu i postępami w nauce
 
Więcej
Ukryj
1
University of Podgorica, Podgorica, Monte Negro (Faculty of Sport and Physical Education)
 
2
University of Split, Split, Croatia (Faculty of Kinesiology)
 
3
Ministry of Culture, Pristina, Republic of Kosovo (Youth and Sports of Republic of Kosovo)
 
4
University of Split, Split, Croatia (University Department of Health Care Studies)
 
 
Autor do korespondencji
Damir Sekulic   

University of Split, Teslina 6, Split 21000, Croatia
 
 
Med Pr Work Health Saf. 2015;66(2):153-63
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: Mimo że wiek dorastania jest uważany za okres bardzo ważny z punktu widzenia zapobiegania nałogowi palenia tytoniu, nie ma badań poświęconych temu tematowi w Kosowie. Celem niniejszej pracy było zbadanie specyficznych dla płci czynników skłaniających do palenia młodzież z Prisztiny w Kosowie. Materiał i metody: Badaniami objęto 1002 osoby w wieku 17–18 lat (366 chłopców, 636 dziewcząt) z 12. klasy. Pod uwagę wzięto zmienne socjodemograficzne, nadzór rodzicielski, poziom wykształcenia rodziców i czynniki związane z uprawianiem sportu. Zastosowano test Chi2 oraz analizę regresji logistycznej metodą krokową z zastosowaniem zmiennej kryterialnej (palenie vs niepalenie). Wyniki: Odsetek palaczy był wysoki (papierosy paliło 40% chłopców i 31% dziewcząt, w tym 7% dziewcząt i 12% chłopców codziennie). Model regresji wykazał, że częstsza nieobecność w szkole (iloraz szans (odds ratio – OR): 1,544; 95% przedział ufności (confidence interval – CI): 1,063–2,243), więcej nieusprawiedliwionych nieobecności w szkole (OR: 1,360; 95% CI: 1,029–1,796) i nadmierne zainteresowanie rodziców (OR: 1,530; 95% CI: 1,020–2,295) były istotnymi predyktorami palenia wśród chłopców. Wśród dziewcząt wyższe ryzyko palenia wynikało z gorszych postępów w nauce (OR: 1,467; 95% CI: 1,089–1,977), częstszej nieobecności w szkole (OR: 1,565; 95% CI: 1,137–2,155), częstszych konfliktów z rodzicami (OR: 1,979; 95% CI: 1,405–2,789) i poczucia zbyt małej opieki rodzicielskiej (OR: 0,602; 95% CI: 0,377–0,962). Okazało się, że uprawianie sportu nie ma istotnego wpływu na nałóg palenia. Stwierdzono jednak wysokie ryzyko codziennego palenia przez chłopców, którzy przestali uprawiać sport zespołowy. Wnioski: Wyniki niniejszej pracy potwierdzają, że badając czynniki, które wpływają na palenie tytoniu wśród młodzieży, należy brać pod uwagę różnice związane z płcią i kulturą. Med. Pr. 2015;66(2):153–163
eISSN:2353-1339
ISSN:0465-5893
Journals System - logo
Scroll to top